Υπεύθυνος φορέας: Ξένιος Πόλις. Πολιτισμός, Επιστήμη & Δράση

Ο/η εκπαιδευόμενος/η θα:  

• γνωρίσει και θα εφαρμόσει διαφορετικές παιδαγωγικές προσεγγίσεις και έννοιες για τη διδασκαλία των ΑμεΑ<p></p> <p>● εξοικειωθεί με την έννοια και τη σημασία των οφελών του Καθολικού Σχεδιασμού για τη Μάθηση (UDL) τόσο στην εκπαιδευτική διαδικασία όσο και στη διαδικασία πρόσληψης ενός ΑμεΑ</p><p>● διακρίνει μια μη συμπεριληπτική προσέγγιση από μια συμπεριληπτική</p>Αναπηρία, Συμπεριληπτική εκπαίδευση, Καθολικός Σχεδιασμός για τη Μάθηση (UDL), Στρατηγικές Δέσμευσης, Διαφοροποίηση και έννοιες για τη διδασκαλία ατόμων με αναπηρία
• Εξοικειώνω
• )

Αναπηρία, Συμπεριληπτική εκπαίδευση, Καθολικός Σχεδιασμός για τη Μάθηση (UDL), Στρατηγικές Δέσμευσης, Διαφοροποίηση

Περιεκτική Εκπαίδευση (IE)

Ο κύριος στόχος της Συμπεριληπτικής Εκπαίδευσης είναι η ενσωμάτωση και η πρόσβαση των μαθητών με αναπηρία στην κοινωνική ζωή, με την προοπτική αντιμετώπισης του κοινωνικού αποκλεισμού και ταυτόχρονα της χαμηλής σχολικής επίδοσης και της πρόωρης διακοπής φοίτησης. Η έννοια της συμπερίληψης δεν είναι απλώς ένα σύνολο στρατηγικών, αλλά το αίσθημα κάποιου ότι είναι μέρος της εκπαιδευτικής και κατόπιν της επαγγελματικής κοινότητας. Η Συμπεριληπτική Εκπαίδευση υποστηρίζει όλους τους μαθητές να μάθουν, ανεξάρτητα από τις ικανότητες ή τις ανάγκες τους. Παράλληλα, διασφαλίζει ότι η διδασκαλία, το πρόγραμμα σπουδών, τα κτίρια, οι αίθουσες διδασκαλίας, οι χώροι παιχνιδιού, οι μεταφορές και οι τουαλέτες είναι κατάλληλα και προσβάσιμα σε όλους. Στη συμπεριληπτική εκπαίδευση δεν γίνεται λόγος μόνο για τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, αλλά και για τις ανάγκες των μαθητών στο σύνολό τους, χωρίς διαχωρισμούς. Κανείς δεν πρέπει να αποκλειστεί. Το βασικό μήνυμα είναι: «Ο κάθε μαθητής είναι μοναδικός και όλοι αξίζουν το ίδιο» (UNESCO, 2017). Γιατί η Συμπεριληπτική Εκπαίδευση είναι τόσο σημαντική; <p> ● Βελτιώνει τη μάθηση για όλα τα παιδιά – για τα άτομα με αλλά και χωρίς αναπηρία- μέσω της συνεργατικής μάθησης .</p><p> ● Προωθεί την πολυμορφία, μειώνει τις προκαταλήψεις και ενισχύει την κοινωνική ένταξη.</p><p> ● Διασφαλίζει ότι τα παιδιά με αναπηρία έχουν τα εφόδια να εργαστούν και να συνεισφέρουν οικονομικά στις κοινότητές τους.</p>

Πολλοί είναι οι παράγοντες που μπορούν είτε να διευκολύνουν είτε να αποτρέψουν την εφαρμογή πρακτικών συμπερίληψης στο εκπαιδευτικό σύστημα. Μερικοί από αυτούς είναι οι δεξιότητες και οι στάσεις του εκπαιδευτικού (XNUMX), οι παιδαγωγικές στρατηγικές (XNUMX) καθώς και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα (XNUMX).

1. Έγκαιρη Διάγνωση και Πρώιμη Παρέμβαση (αξιολόγηση γνωστικών ικανοτήτων)

Όλοι/όλες οι εκπαιδευόμενοι/ες έχουν δικαίωμα πρόσβασης στη συμπεριληπτική εκπαίδευση. Ωστόσο, στην περίπτωση των ΑμεΑ, η έλλειψη ευαισθητοποίησης σχετικά με τις ανάγκες και τις ικανότητές τους εμποδίζει την ομαλή ενσωμάτωσή τους στην εκπαίδευση. Θεμελιώδης προϋπόθεση για την επιτυχή εφαρμογή πρακτικών συνεκπαίδευσης είναι η έγκαιρη και η ακριβής αναγνώριση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών και αναγκών (λ.χ. δυνατά και αδύνατα σημεία) του κάθε μαθητευόμενου/ης. Συνεπώς, είναι σημαντικό για τους εκπαιδευτικούς να είναι καλά ενημερωμένοι σχετικά με τους τύπους και τη σοβαρότητα των αναπηριών, καθώς και σχετικά με τον αντίκτυπο αυτών στη μαθησιακή επίδοση, ώστε να είναι σε θέση να εντοπίζουν τις δυνατότητες κάθε εκπαιδευόμενου/ης και να αποφασίζουν ποια ειδική στήριξη, εφόσον υπάρχει, είναι κατάλληλη για τον/την καθένα/καθεμιά.

2. Προσαρμοσμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα - Εξατομικευμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα (ΕΕΠ)

Το προσαρμοσμένο πρόγραμμα διαμορφώνεται με βάση το σχολικό πρόγραμμα της γενικής τάξης και τις μαθησιακές ανάγκες των ΑμεΑ (λ.χ. παράταση χρόνου εξέτασης). Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν σε ένα συμπεριληπτικό περιβάλλον απλοποιούν το πρόγραμμα διδασκαλίας, επειδή ο κάθε μαθητής έχει διαφορετικό ρυθμό και τρόπο μάθησης. Το μοντέλο της Εξατομικευμένης Μάθησης βασίζεται στην ίδια λογική. Κάθε μαθητής ακολουθεί ένα ΕΕΠ ανάλογα με τις ανάγκες του, το στυλ μάθησης που του ταιριάζει, τις γνώσεις, τις δεξιότητες και τα ενδιαφέροντά του. Το ΕΕΠ είναι ένα εργαλείο που συνήθως αναπτύσσεται, εφαρμόζεται και παρακολουθείται από μια διεπιστημονική ομάδα ατόμων που γνωρίζει το μαθησιακό προφίλ του εκπαιδευόμενου/ης. Η ομάδα αυτή αποτελείται από έναν ή και περισσότερους εκπαιδευτικούς, έναν εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής, από μέλη της οικογένειας του εκπαιδευόμενου/η ή και από το ευρύτερο περιβάλλον του. Μερικές φορές η ομάδα περιλαμβάνει μέλη της διοίκησης του σχολείου ή άλλους ειδικούς (λ.χ. γιατρούς, ψυχολόγους κλπ.), ανάλογα την φύση της αναπηρίας του μαθητή. Το ΕΕΠ θέτει ετήσιους στόχους για την πρόοδο του μαθητή και παρακολουθεί την εξέλιξή του, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο μαθητής έχει μια σταθερή εξέλιξη. Είναι το αντίθετο της προσέγγισης «ένα μέγεθος ταιριάζει σε όλους», η οποία ακολουθείται στα περισσότερα εκπαιδευτικά κέντρα. Η προσαρμογή και η εξατομίκευση του εκπαιδευτικού προγράμματος σύμφωνα με τις ανάγκες του εκπαιδευόμενου/ης αποτελούν παράγοντες-κλειδιά στη συμπεριληπτική εκπαίδευση.

3. Συνεργασία του εκπαιδευτικού της τάξης με τον ειδικό εκπαιδευτικό (Παράλληλη Στήριξη)      

Πολλές χώρες έχουν εισαγάγει ειδικό προσωπικό μέσα στις τάξεις γενικής παιδείας για την υποστήριξη μαθητών με αναπηρία ή μαθησιακές δυσκολίες, που μπορούν με κατάλληλη ατομική υποστήριξη να παρακολουθήσουν το αναλυτικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα της τάξης.

Η Παράλληλη Στήριξη, ή και Συνδιδασκαλία στην Ελλάδα, περιλαμβάνει την παρουσία τουλάχιστον δύο επαγγελματιών: ένα εκπαιδευτικό γενικής τάξης και ένα ειδικής, ο οποίος αναλαμβάνει την υποστήριξη ενός ή περισσότερων μαθητών που αντιμετωπίζουν ποικίλες δυσκολίες, αλλά δεν χρειάζεται να μεταφερθούν σε ειδική τάξη. Το πρόγραμμα της τάξης καθορίζεται από τους εκπαιδευτικούς από κοινού.

4. «Λιγότερο Περιοριστικό Περιβάλλον» (LRE)

Στο πλαίσιο της Παράλληλης Στήριξης, σκοπός του LRE είναι να διασφαλίσει ότι τα παιδιά με αναπηρία ενσωματώνονται στη γενική τάξη όσο το δυνατόν περισσότερο. Το λιγότερο περιοριστικό εκπαιδευτικό περιβάλλον ή «ξεχωριστό περιβάλλον» ποικίλει ανάλογα με τις επιμέρους δυνατότητες των παιδιών:<p> • Τάξη γενικής εκπαίδευσης (Push-in model). Ο εκπαιδευόμενος/η περνά όλη τη μέρα στη γενική τάξη. </p><p> • Τάξη γενικής εκπαίδευσης και παροχή ειδικής βοήθειας (Pull-out model). Ο εκπαιδευόμενος/η περνά την περισσότερη μέρα στη γενική τάξη, ενώ μπαίνει στην ειδική τάξη μόνο για τις ώρες και τα μαθήματα που χρειάζεται. </p><p> • Ειδική τάξη. Σε αυτή την περίπτωση ο εκπαιδευόμενος/η παρακολουθεί πάντα την ειδική τάξη αλλά συμμετέχει στις κοινές δραστηριότητες του σχολείου, στα διαλείμματα, τις γιορτές, τη γυμναστική κλπ., ανάλογα με την κρίση του ειδικού εκπαιδευτικού.</p>

Αρχές της Περιεκτικής Εκπαίδευσης

Η διαφοροποίηση είναι ένας άλλος τρόπος διδασκαλίας, ο οποίος έχει τις ρίζες του στη συμπεριληπτική εκπαίδευση. Είναι αποτελεσματική για μαθητές/ριες με αναπηρία, καθώς και για μαθητές/ριες υψηλής ικανότητας, παρέχοντας στήριξη άμεσα -εντός των τάξεων γενικής εκπαίδευσης- σε μαθητές/ριες με ένα πλήρες φάσμα ιδιαιτεροτήτων. Σε πολλές τάξεις, η προσέγγιση της διδασκαλίας και της μάθησης είναι περισσότερο ενιαία, παρά διαφοροποιημένη. Οι μαθητές πέμπτης τάξης, για παράδειγμα, διδάσκονται με τον ίδιο τρόπο τα κλάσματα στο μάθημα των Μαθηματικών και καλούνται να ολοκληρώσουν την ίδια εργασία στο σπίτι. Οι μαθητές Γυμνασίου ή Λυκείου για την κατανόηση ενός επιστημονικού θέματος ή της Ιστορίας παρακολουθούν ένα βίντεο ή μια διάλεξη. Όλοι θα πρέπει να διαβάσουν το ίδιο κεφάλαιο, να απαντήσουν τις ίδιες ερωτήσεις και να αξιολογηθούν με τον ίδιο τρόπο— όλοι στο ίδιο χρονοδιάγραμμα. Αυτές οι τάξεις ακολουθούν ένα αδιαφοροποίητο πρόγραμμα. Όπως αναφέρει και η Carol Ann Tomlinson (2017), μια Αμερικανίδα εκπαιδευτικός γνωστή για την καινοτόμο συμβολή της στο πεδίο αυτό, «διαφοροποίηση σημαίνει να δίνεις την πληροφορία στους μαθητές με πολλαπλούς τρόπους». Οι εκπαιδευτικοί, που χρησιμοποιούν τη διαφοροποιημένη διδασκαλία παρατηρούν τις διαφορές και τις ομοιότητες μεταξύ των εκπαιδευόμενων και χρησιμοποιούν μια ποικιλία μεθόδων, αντί για τη συμβατική μέθοδο διδασκαλίας, που αντιμετωπίζει όλους τους εκπαιδευόμενους/ες με τον ίδιο τρόπο. Όλοι οι μαθητευόμενοι/ες έχουν τους ίδιους μαθησιακούς στόχους, αλλά οι διδακτικές τεχνικές ποικίλουν ανάλογα με το στυλ μάθησης που προτιμά ο καθένας/καθεμιά. Για παράδειγμα, ορισμένοι/ες μαθαίνουν καλύτερα διαβάζοντας ή γράφοντας, ενώ άλλοι προτιμούν να παρακολουθούν βίντεο ή να συμμετέχουν σε βιωματικές δραστηριότητες. Συνεπώς, σε γενικές γραμμές, η διαφοροποιημένη διδασκαλία έγκειται στις προσπάθειες των εκπαιδευτικών να ανταποκριθούν στις διαφορετικές ανάγκες των μαθητών/ριων μέσα στην σχολική τάξη (Panteliadou & Filippatou, 2013). Οι ειδικοί εκπαιδευτικοί μπορούν να διαφοροποιήσουν τουλάχιστον τέσσερα στοιχεία στην τάξη με βάση την ετοιμότητα του μαθητή, το ενδιαφέρον και τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο μαθαίνει, δηλαδή το μαθησιακό του προφίλ: 1. Περιεχόμενο: τι πρέπει να μάθει ο μαθητής ή πώς ο μαθητής θα αποκτήσει πρόσβαση στις πληροφορίες. Παραδείγματα δραστηριοτήτων για τη διαφοροποίηση του περιεχομένου: - αντιστοίχιση λέξεων με ορισμούς, - ερωτήσεις στοχασμού (λ.χ. σκεφτείτε την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο ήρωας της ιστορίας και δώστε μία διαφορετική εξέλιξη), - κατανόηση των διαφορών μεταξύ «γνώμης» και «πραγματικότητας», - προσδιορισμός της στάσης του συγγραφέα με επιχειρήματα μέσα από στοιχεία από το σχολικό υλικό, - δημιουργία powerpoint για την περίληψη του μαθήματος. 2. Διαδικασία: δραστηριότητες για την ενεργό συμμετοχή των εκπαιδευόμενων και την κατανόηση του περιεχομένου. Δεν χρειάζονται όλοι οι μαθητές την ίδια υποστήριξη από τους εκπαιδευτικούς. Επίσης, οι μαθητές/ριες θα μπορούσαν να αποφασίσουν μόνοι/ες τον τρόπο εργασίας είτε σε ζευγάρια και μικρές ομάδες είτε ατομικά. Τρόποι για τους εκπαιδευτικούς να διαφοροποιήσουν τη διαδικασία: - διδακτικά βιβλία για τους οπτικούς τύπους μαθητών/ιων, - Ηχητικά βιβλία για τους ακουστικούς τύπους μαθητών/ριων - Διαδικτυακές διαδραστικές εργασίες για τους κιναισθητικούς μαθητές/ριες 3. Προϊόντα: το προϊόν είναι αυτό που δημιουργεί ο εκπαιδευόμενος/η στο τέλος του μαθήματος για να αποδείξει την άρτια εκμάθηση του εκάστοτε αντικειμένου. Αυτό μπορεί να έχει τη μορφή εξετάσεων, έργων/εργασιών, αναφορών ή άλλων δραστηριοτήτων. Οι εκπαιδευτικοί, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες των μαθητών, θα πρέπει να διαφοροποιήσουν το τελικό προϊόν ζητώντας: - από τους αναγνωστικούς τύπους να σχολιάσουν ένα βιβλίο, - από τους οπτικούς τύπους την αναπαράσταση των βασικών σημείων μιας ιστορίας με ηλεκτρονικό γραφικό οργανωτή, - από τους ακουστικούς τύπους να διεκπεραιώσουν ασκήσεις ακουστικής αντίληψης, - από τους κιναισθητικούς τύπους να δημιουργήσουν ένα διόραμα, δηλαδή, μικρογραφίες για την απεικόνιση ιστορικών γεγονότων. 4. Περιβάλλον εκμάθησης: ο τρόπος που λειτουργεί και αισθάνεται το σύνολο της τάξης. Τρόποι για τους εκπαιδευτικούς να διαφοροποιήσουν το μαθησιακό περιβάλλον: - χωρισμός των μαθητών/ριών σε ομάδες ανάγνωσης, εφόσον το επιθυμούν (λ.χ. ορισμένοι προτιμούν το ατομικό διάβασμα), - δημιουργία ήσυχων χώρων, χωρίς περισπασμούς. Με τη διαφοροποίηση αυτών των στοιχείων, οι εκπαιδευτικοί εφαρμόζουν διαφορετικές διδακτικές προσεγγίσεις, αλλά και διαφορετικούς τρόπους αξιολόγησης των μαθητών/ριων. Η διαφοροποιημένη διδασκαλία δεν είναι «εξατομικευμένη διδασκαλία», αλλά ένα μίγμα διδασκαλίας σε μικρές ομάδες, εξατομικευμένης παρέμβασης και κλασικής συνολικής διδασκαλίας της τάξης. Η διαφοροποιημένη διδασκαλία χρησιμοποιεί ποικίλες εκπαιδευτικές προσεγγίσεις, αλλά δεν κατακερματίζει τη διδασκαλία σε επιμέρους δραστηριότητες. Όλοι οι μαθητές έχουν πρόσβαση στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα με διάφορους τρόπους. Αυτό καθιστά ολόκληρη τη μαθησιακή εμπειρία πιο αποτελεσματική, ενώ η δημιουργία ενός ατομικού προγράμματος μάθησης για κάθε μαθητή σε μια τάξη μπορεί να θεωρηθεί εξαντλητική.

Οι αρχές της διαφοροποίησης, προσαρμοσμένες από τον Tomlinson (2001)

Διαφορές μεταξύ εκπαιδευτικής προσέγγισης χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς αποκλεισμούς

Αν και η πρόοδος στη δημιουργία σχολείων ενσωμάτωσης είναι αξιοσημείωτη, ένας σημαντικός αριθμός μαθητών/ριων δυσκολεύεται να ακολουθήσει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της γενικής τάξης. Πολλοί περισσότεροι έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση της ενσωμάτωσης, αλλά δεν λαμβάνουν την υποστήριξη που χρειάζονται για την ενεργό συμμετοχή τους.

Βασισμένο στο IRIS CENTER  

Κοινοί μύθοι για την ένταξη

Στην πραγματικότητα, υπάρχουν αρκετές παρανοήσεις ή μύθοι που συνεχίζουν να παρεμποδίζουν τη συζήτηση και την εφαρμογή συμπεριληπτικών πρακτικών στην εκπαίδευση. Ωστόσο, τα επιχειρήματα για μια εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς είναι καλά εδραιωμένα και βαθιά ριζωμένα στις έννοιες της ισότητας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Σε αυτό το σημείο καταγράφονται ορισμένα από τα πιο σημαντικά:

8

Σκεφτείτε τους Μύθους

Το IE δεν ωφελεί μόνο τους μαθητές με αναπηρία αλλά και τους μαθητές χωρίς αναπηρία. Οι τάξεις χωρίς αποκλεισμούς διδάσκουν σε όλους τους μαθητές τη σημασία της διαφορετικότητας και της αποδοχής. Οι μαθητές με και χωρίς αναπηρίες που εκπαιδεύονται σε αίθουσες χωρίς αποκλεισμούς έχουν καλύτερα ακαδημαϊκά αποτελέσματα από τους μαθητές που εκπαιδεύονται σε αίθουσες χωρίς αποκλεισμούς. Για παράδειγμα, αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι οι μαθητές χωρίς αναπηρία σημειώνουν σημαντικά μεγαλύτερη πρόοδο στην ανάγνωση και στα μαθηματικά όταν διδάσκονται σε περιβάλλον χωρίς αποκλεισμούς με μαθητές με αναπηρίες (Cole, Waldron, & Majd, 2004; Cozier, Causton-Theoharis, & Theoharis, 2013) Το

1 / 3

Το IE θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στους μαθητές χωρίς αναπηρία.

Έλεγχος

2 / 3

Το IE είναι ακριβότερο από την εκπαίδευση των μαθητών σε περιβάλλοντα Ειδικής Αγωγής. 

Έλεγχος

3 / 3

Η ένταξη (μόνο) αφορά τους μαθητές με αναπηρία.

Έλεγχος

το σκορ σου είναι

Η μέση βαθμολογία είναι 0%

LinkedIn Facebook Twitter

0%

Επανεκκινήστε το κουίζ

1. Καθολικός Σχεδιασμός για τη Μάθηση (UDL) 

Το UDL είναι μια παιδαγωγική προσέγγιση που δημιουργήθηκε από τον αμερικανικό οργανισμό CAST (2018) και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία και την εφαρμογή μιας αποτελεσματικής διαδικασίας μάθησης χωρίς αποκλεισμούς. Οι εκπαιδευτικοί που αποφασίζουν να ακολουθήσουν αυτό το σύστημα υιοθετούν την άποψη «η μάθηση δεν πρέπει να έχει όρια». Περιέχει ένα σύνολο αρχών για τα προγράμματα σπουδών που παρέχουν σε όλα τα άτομα, συμπεριλαμβανομένων των μαθητών με αναπηρία, ίσες ευκαιρίες για μάθηση και μπορούν να εφαρμοστούν σε ένα ευρύ φάσμα εκπαιδευτικών πλαισίων, ειδικά όταν πρόκειται για κοινότητες εκπαίδευσης ενηλίκων. ‘Ωστόσο, ορισμένες πτυχές της συγκεκριμένης παιδαγωγικής προσέγγισης δεν αφορούν μόνο τον χώρο της εκπαίδευσης, αλλά έχει αποδειχθεί ότι μπορούν να εφαρμοστούν το ίδιο αποτελεσματικά τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική ζωή.

1. Οδηγίες UDL

   Το UDL προωθεί την ευελιξία, η οποία πρέπει να προσαρμοστεί από όλους τους εκπαιδευτικούς που επιθυμούν να αυτοαποκαλούνται επιτυχημένοι στην καριέρα τους. Καθώς κάθε μαθητής είναι διαφορετικός, οι παιδαγωγικές πρακτικές θα πρέπει επίσης να ποικίλλουν. Σύμφωνα με το UDL, κατά το σχεδιασμό μαθησιακών εμπειριών (με βάση την έρευνα στον τομέα της νευροεπιστήμης), υπάρχουν 3 βασικές αρχές που πρέπει να ακολουθηθούν:

   1. Πολλαπλά μέσα δέσμευσης: το «Γιατί» της μάθησης

   Το UDL προωθεί την ευελιξία, η οποία πρέπει να τηρείται και να εφαρμόζεται από όλους τους πετυχημένους εκπαιδευτικούς. Εφόσον κάθε μαθητής είναι διαφορετικός, οι παιδαγωγικές πρακτικές θα πρέπει επίσης να ποικίλουν. Σύμφωνα με το UDL, κατά τον σχεδιασμό μαθησιακών εμπειριών (με βάση την έρευνα στον τομέα της νευροεπιστήμης), υπάρχουν 3 βασικές αρχές που πρέπει να ακολουθούνται: <p><b>1. Πολλαπλοί τρόποι εμπλοκής:</b> το «Γιατί» της μάθησης</p><p>Οι εκπαιδευόμενοι/ες εμπλέκονται και κινητοποιούνται από εξατομικευμένες, βελτιωμένες δραστηριότητες και εργασίες, από τη λήψη σχολίων ανατροφοδότησης, από τον ορισμό στόχων, καθώς και από την ανταμοιβή (λ.χ. σε περίπτωση ολοκλήρωσης μιας άσκησης). Στηρίξτε τους εκπαιδευόμενους/ες να αναπτύξουν τις αυτορυθμιστικές τους δεξιότητες και δώστε τους/τις την ευκαιρία για αυτοκριτική. Αποδείξτε την κοινωνική και πολιτιστική συσχέτιση των εννοιών του μαθήματος.</p><p><b>2. Πολλαπλοί τρόποι αναπαράστασης:</b> το «Τι» της μάθησης</p><p>Οι εκπαιδευόμενοι/ες κατανοούν το περιεχόμενο καλύτερα, αν αυτό τους παρουσιάζεται με πολλαπλούς τρόπους (λ.χ. κείμενο, ήχος, εικόνες). Τα οπτικοακουστικά μέσα βοηθούν επίσης τη συνειρμική σκέψη και την εμπέδωση δύσκολων εννοιών.</p> <p><b>3. Πολλαπλοί τρόποι έκφρασης/δράση:</b> το «Πώς» της μάθησης</p><p>Οι εκπαιδευόμενοι/ες χρειάζονται παρότρυνση και καθοδήγηση ώστε να θέσουν στόχους, να παρακολουθούν την πρόοδό τους, να σχεδιάζουν και να οργανώνουν τις αποκτηθείσες πληροφορίες, να εκφράζονται και να επικοινωνούν τις ιδέες τους με διαφορετικούς τρόπους (λ.χ. μέσω φυσικής αντίδρασης, υποστηρικτικής τεχνολογίας, γραπτών απαντήσεων, διαλόγου, δημιουργικών μέσων). Εικόνα 3 – Τρεις αρχές του UDL: παρακινήστε τους μαθητές (δέσμευση), παρουσιάστε έννοιες (αναπαράσταση), επιτρέψτε στους μαθητές να αποδείξουν τη μάθησή τους (δράση και έκφραση). Προσαρμοσμένο από</p><p><b>https://udlguidelines.cast.org/</b></p> <p>Ένα εργαλείο που αποδεικνύει αυτή την ιδέα της δέσμευσης είναι το Flipgrid . Πρόκειται για ένα δωρεάν εργαλείο, το οποίο σχεδιάστηκε με σκοπό να προωθεί την έναρξη συζητήσεων και αναστοχασμού ανάμεσα στους μαθητές της τάξης γύρω από ένα θέμα. Οι μαθητές που δεν αισθάνονται άνετα να πάρουν μέρος στις δραστηριότητες που ακολουθεί η υπόλοιπη ομάδα, ενδεχομένως να προτιμούν τη συμμετοχή μέσω της χρήσης βίντεο που έχουν ήδη καταγράψει. Παράλληλα, οι μαθητές δύνανται να σχολιάσουν και αναστοχαστούν πάνω σε σε βίντεο-απαντήσεις των συμμαθητών τους, δημιουργώντας έτσι ένα έναυσμα για γόνιμη συζήτηση γύρω από το θέμα. Η εκπαιδευτική πλατφόρμα περιλαμβάνει επίσης αυτοκόλλητες σημειώσεις για την αξιολόγηση των μαθητών, ένα καθημερινό ημερολόγιο προβληματισμού και λίστες ελέγχου απαιτήσεων στην τάξη. <p>Αυτό που είναι σημαντικό σχετικά με τη δέσμευση είναι ότι είναι αποδεκτό ένας μαθητής να απεμπλακεί κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας. Σκεφτείτε το: το κάνετε κι εσείς, σωστά; Σταματάτε μια δραστηριότητα για να ελέγξετε το e-mail σας ή να ολοκληρώσετε μια άλλη εργασία. Το κρίσιμο στοιχείο εδώ είναι η ανάπτυξη ενός περιβάλλοντος που προωθεί την εκ νέου εμπλοκή.</p>

   

Παραδείγματα UDL: Universal Design for Learning in the Classroom

1. Επιλογή εργασίας

H εφαρμογή του UDL δίνει πολλές επιλογές σε έναν μαθητή/ρια για τον τύπο εργασίας που θα ολοκληρώσει, η οποία δεν χρειάζεται να έχει απαραίτητα τη μορφή έκθεσης ή φύλλου εργασίας. Για παράδειγμα, οι μαθητές/ριες μπορούν να αναλάβουν τη δημιουργία ενός podcast, ενός βίντεο γνώσεων ή τον σχεδιασμό ενός κόμικ.

2. Ευέλικτοι χώροι εργασίας

Σε μία τάξη UDL υπάρχουν ευέλικτοι χώροι εργασίας για τους μαθητές/ριες: χώροι για ήσυχη ατομική εργασία, μικροί και μεγάλοι για ομαδικές εργασίες. Οι μαθητές μπορούν να επιλέξουν να φορούν ακουστικά ή ασύρματα ακουστικά ενώ εργάζονται.

3. Τακτική ανατροφοδότηση

Σε μία τάξη UDL οι μαθητές/ριες λαμβάνουν συχνά σχόλια σχετικά με την πρόοδό τους. Ενθαρρύνονται στη σκέψη ότι πήραν σωστές αποφάσεις και στη συνειδητοποίηση ότι έχουν πετύχει τους αρχικούς τους στόχους. Στην περίπτωση που δεν το έχουν καταφέρει, ενθαρρύνονται να κάνουν την αυτοκριτική τους και να βρουν εναλλακτικές λύσεις.

Σύμφωνα με το βίντεο, το UDL είναι ένα πλαίσιο για τη βελτίωση και τη βελτιστοποίηση της διδασκαλίας και της μάθησης για όλους τους ανθρώπους με βάση τις επιστημονικές γνώσεις για το πώς μαθαίνουν οι άνθρωποι. Ακόμα και ένα κτίριο μπορεί να είναι «καθολικά σχεδιασμένο». Γενικά, μια νοοτροπία Universal Design μπορεί να επηρεάσει όλες τις πτυχές της ζωής.

Τώρα σκεφτείτε το δικό σας πλαίσιο. Ποιες πτυχές του Universal Design for Learning μπορεί να είναι επωφελείς στον εργασιακό χώρο; 

Σύμφωνα με το βίντεο, το UDL είναι ένα πλαίσιο για τη βελτίωση και τη βελτιστοποίηση της διδασκαλίας και της μάθησης για όλους τους ανθρώπους με βάση τις επιστημονικές γνώσεις για το πώς μαθαίνουν οι άνθρωποι. Ακόμα και ένα κτίριο μπορεί να είναι «καθολικά σχεδιασμένο». Γενικά, μια νοοτροπία Universal Design μπορεί να επηρεάσει όλες τις πτυχές της ζωής.

Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ)

Η τεχνολογία συνεχίζει να εξελίσσεται και να επιφέρει αλλαγές στη μαθησιακή και εκπαιδευτική εμπειρία των ΑμεΑ. Πιο συγκεκριμένα, η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει ιδιαίτερα τους οπτικούς τύπους μαθητών, οι οποίοι έχουν ανάγκη από πιο πρακτικές διδακτικές προσεγγίσεις. Υπάρχουν ποικίλα αποτελεσματικά -και δωρεάν- διαθέσιμα εργαλεία για την υποστήριξη των μαθητών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ο παράγοντας-κλειδί, εδώ, είναι η παροχή πρόσβασης σε κατάλληλα διαμορφωμένα ψηφιακά μέσα/ΤΠΕ, τα οποία στηρίζουν την ευελιξία, την εξατομικευμένη διδασκαλία και την ανάπτυξη της αυτοεξυπηρέτησης. Οι ΤΠΕ στην εκπαίδευση χωρίζονται σε δύο διακριτές κατηγορίες, όπως αναφέρεται παρακάτω.

• Βασικές Τεχνολογίες: είναι άμεσα διαθέσιμες στην αγορά και προσβάσιμες από όλους τους μαθητές με ή χωρίς αναπηρία/μαθησιακές δυσκολίες (λ.χ. υπολογιστές, προγράμματα περιήγησης, επεξεργαστές κειμένου, διαδραστικοί πίνακες).

• Υποστηρικτική Τεχνολογία:   σχεδιασμένη να βοηθήσει τα ΑμεΑ να υπερκεράσουν τα εμπόδια στο περιβάλλον τους, να αυξήσει τις εκπαιδευτικές τους ευκαιρίες, καθώς και την ανεξαρτητοποίησή τους σε μεγάλο βαθμό. Για να αξιοποιηθεί το κατάλληλο είδος Υποστηρικτικής Τεχνολογίας πρέπει πρώτα να αξιολογηθεί το άτομο σε όλους τους τομείς δεξιοτήτων από εξειδικευμένους επιστήμονες και έπειτα να χορηγηθεί το απαραίτητο βοήθημα υποστήριξης. Από αυτή την άποψη οι Υποστηρικτικές Τεχνολογίες είναι μοναδικές, προσωπικές και εξατομικευμένες. Σε αυτές περιλαμβάνεται κάθε αντικείμενο, εργαλείο, λογισμικό πρόγραμμα ή σύστημα ανύψωσης, τα οποία χρησιμοποιούνται για την αύξηση, τη διατήρηση ή και τη βελτίωση της λειτουργικότητας των ΑμεΑ: αναπηρικά αμαξίδια, προσθετικά μέλη, συσκευές ανάγνωσης οθόνης, πληκτρολόγια.

Συμβατότητα μεταξύ προϊόντων υποστηρικτικής τεχνολογίας και βασικών τεχνολογιών

Προσβάσιμα μέσα και μορφές, όπως είναι οι βασικές μορφές δημοσίευσης (MSWord, PowerPoint και αρχείο PDF).

• Προσβάσιμα μέσα και μορφές, όπως τυπικές μορφές δημοσίευσης (MSWord, PowerPoint και δομημένα και επισημασμένα αρχεία PDF).

Universal Design Learning, Assistive Technology, διαφοροποιημένη διδασκαλία

Η σχέση μεταξύ UDL και Υποστηρικτικής Τεχνολογίας

Τα περισσότερα συμβατικά εκπαιδευτικά προγράμματα θέτουν σημαντικά εμπόδια στα ΑμεΑ, κυρίως λόγω της κυριαρχίας του γραπτού λόγου. Σχεδόν όλο το υλικό παρουσιάζεται με τη μορφή κειμένου και οι περισσότερες εργασίες είναι γραπτές. Αυτό το πρόβλημα μπορεί να εξεταστεί και να αντιμετωπιστεί με δύο τρόπους. Υιοθετώντας την οπτική της Υποστηρικτικής Τεχνολογίας, το πρόβλημα μπορεί να θεωρηθεί ατομικό—είναι ξεκάθαρα η αδυναμία του μαθητή να διαβάσει που τον/την εμποδίζει να αποκτήσει άριστη και εξειδικευμένη γνώση σε ένα αντικείμενο. Αυτή η οπτική προωθεί λύσεις που αντιμετωπίζουν τις ατομικές αδυναμίες όπως τα γυαλιά ξεκούρασης, η ειδική εκπαίδευση και τα ειδικά βοηθήματα. Από αυτά τα πιο σημαντικά είναι οι Υποστηρικτικές Τεχνολογίες, καθώς παρέχουν ανεξάρτητα μέσα στον μαθητή, ο οποίος τελικά θα είναι σε θέση να ξεπεράσει τους περιορισμούς του/της μέσω της χρήσης, για παράδειγμα, ορθογράφου ή ενός ηχητικού βιβλίου Ιστορίας. Η οπτική του UDL προωθεί λύσεις περισσότερο για τη μείωση των περιοριστικών παραμέτρων στο σχολικό πρόγραμμα και εστιάζει λιγότερο στους περιορισμούς του μαθητή. Ένα πολυμεσικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, για παράδειγμα, παρέχει ψηφιακά και καθολικά σχεδιασμένα μέσα, τα οποία προσφέρουν πολλαπλές επιλογές για την παρουσίαση και τη διαχείριση του περιεχομένου, καθώς και για τη μετάδοση της γνώσης. Στο πλαίσιο ενός τέτοιου ευέλικτου προγράμματος λίγοι μαθητές αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Οι ψηφιακές εκπαιδευτικές πηγές -πλέον- μπορούν να «μιλήσουν» δυνατά, χάρη σε ειδικά συστήματα, μειώνοντας τη δυσκολία αποκωδικοποίησης της πληροφορίας για τους μαθητές με δυσλεξία. Οι ψηφιακές εικόνες ή τα βίντεο παρέχουν μια εναλλακτική αναπαράσταση, η οποία συμβάλλει στη βελτίωση της κατανόησης των μαθητών με γλωσσικές δυσκολίες, ενώ παράλληλα παρέχει περιγραφές και υπότιτλους για τους τυφλούς ή κωφάλαλους μαθητές. Τέλος, τα εναλλακτικά πληκτρολόγια μπορούν επίσης να βελτιώσουν την πλοήγηση των εκπαιδευόμενων με φυσική αναπηρία. Αυτές οι λύσεις έχουν το πλεονέκτημα ότι ενισχύουν τη μάθηση πολλών και διαφορετικών τύπων μαθητών (Rose & Meyer, XNUMX).

Η σχέση μεταξύ του Καθολικού σχεδιασμού για τη Μάθηση και της Διαφοροποιημένης διδασκαλίας

Τόσο το UDL όσο και η Διαφοροποιημένη διδασκαλία είναι εκπαιδευτικά πλαίσια που βασίζονται στην παροχή εκπαιδευτικών επιλογών σε μαθητές. Ο στόχος τους είναι να ικανοποιήσουν τις ατομικές ανάγκες και να δώσουν σε όλους τους μαθητές πρόσβαση στο ίδιο περιεχόμενο υψηλής ποιότητας. Και οι δύο αυτές εκπαιδευτικές προσεγγίσεις δημιουργούν περιβάλλοντα μάθησης με υψηλή υποστήριξη και ενδιαφέρον και παρέχουν πολλαπλούς τρόπους ανάπτυξης και έκφρασης γνώσεων και δεξιοτήτων. Προωθούν επίσης την κριτική σκέψη και τη στρατηγική μάθηση. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες διαφορές. Το μοντέλο UDL επικεντρώνεται στη διόρθωση του μαθήματος. Πιο συγκεκριμένα:

• σχεδιάζει το μάθημα εν αναμονή των αναγκών των μαθητών.
• ενσωματώνει τα εργαλεία και τις μεθόδους διαφοροποίησης στο μάθημα.
• εμφανίζεται πριν από τις οδηγίες.

Το DI επικεντρώνεται στον μαθητή:

• τροποποίηση ως απάντηση στις ανάγκες ή τις προτιμήσεις των μαθητών, όπως αυτές εντοπίζονται κατά τη διάρκεια και μετά τη διδασκαλία.
• εμφανίζεται μετά την εκπαίδευση.

Στρατηγικές δέσμευσης

Κατά τη διδασκαλία ΑμεΑ η συμμετοχή/ εμπλοκή είναι το κλειδί της επιτυχίας. Η αυξανόμενη αλληλεπίδραση και η βαθύτερη κατανόηση του εκπαιδευτικού υλικού μπορεί να αποτελέσουν σημαντικές προκλήσεις για τον εκπαιδευόμενο/η, ιδιαίτερα για αυτούς που έχουν μαθησιακές δυσκολίες ή κάποιου τύπου αναπηρία. Η δημιουργικότητα μπορεί να βοηθήσει στην επιτυχία της τάξης βελτιώνοντας την απόδοση όλων των μαθητευόμενων, αλλά και να ψυχαγωγήσει. Οι ακόλουθες στρατηγικές εμπλοκής ενδεχομένως να σας βοηθήσουν να διατηρήσετε το ενδιαφέρον τους στη διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

• 1. Η Τεχνική των Ερωτήσεων

Σε αντίθεση με τον συμβατικό τρόπο διδασκαλίας, η τεχνική αυτή δίνει στους εκπαιδευόμενους την ευκαιρία να θέσουν ερωτήματα. Μπορούν να ρωτήσουν τα πάντα, καθώς αυτή η τεχνική μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε πεδίο. Για παράδειγμα, κατά τη διδασκαλία της Ιστορίας ένας εκπαιδευτικός μπορεί να δείξει μια εικόνα από μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο και στη συνέχεια απλώς να απαντά τα ερωτήματα και τις απορίες των μαθητών σχετικά με την εικόνα.

• 2. Τροποποίηση του Συμβατικού τρόπου διδασκαλίας και εισαγωγή οπτικοακουστικών μέσων στην εκπαίδευση  

Απλές και επαναλαμβανόμενες φράσεις μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη γλωσσικών δεξιοτήτων. Για παράδειγμα, η μουσική μπορεί να αποδειχθεί δυναμικό εργαλείο στην εμπλοκή ατόμων με μαθησιακές δυσκολίες. Επίσης ο ρυθμός και η μελωδία μπορούν να βελτιώσουν τη μνήμη και την κατανόηση λέξεων-κλειδιών. Η μετατροπή των μαθημάτων και των σημαντικών πληροφοριών σε τραγούδια ενθαρρύνει τους μαθητές να τραγουδήσουν και παράλληλα να εμπεδώσουν τη γνώση.

• 3. Δημιουργικότητα

Μια άλλη πετυχημένη στρατηγική δέσμευσης περιλαμβάνει τη βοήθεια ενός μαθητή με ιδιαίτερες ανάγκες να δημιουργήσει κάτι. Οι λεπτομέρειες αυτής της στρατηγικής ποικίλουν, καθώς ο στόχος είναι η ώθηση κάθε μαθητή ξεχωριστά, ανάλογα με τις δυνατότητές του, στη δημιουργικότητα. Αν αυτή η στρατηγική συσχετιστεί άμεσα με πλάνο μαθήματος, πέρα από την εμπλοκή των μαθητών θα βελτιωθεί και η αυτοπεποίθησή τους.

• 4. Αξιολόγηση των ενδιαφερόντων των μαθητών.  

Ρωτήστε τους εκπαιδευόμενους από πού τους αρέσει να αντλούν πληροφορίες. Οτιδήποτε αρέσει στους μαθητές μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη διδασκαλία. Τραγούδια, ταινίες, δραστηριότητες, όλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διδασκαλία του λεξιλογίου, των αριθμών, της ιστορίας και να συμβάλλουν στη σε βάθος γνώση ενός αντικειμένου.

• 5. Εφαρμογή της Ενεργητικής Ακρόασης

Ένας καλός και αποτελεσματικός εκπαιδευτικός ή ομιλητής πρέπει να εφαρμόζει την τεχνική της ενεργητικής ακρόασης. Η δεξιότητα αυτή είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης και για την κατανόηση των μαθητών. Επίσης, η ενεργητική ακρόαση μπορεί να βοηθήσει στη διαπραγμάτευση με τους μαθητές, καθώς και στην αντιμετώπιση οποιασδήποτε δυνητικής σύγκρουσης στο πλαίσιο της τάξης. Αν επιθυμείτε να μάθετε περισσότερα για την ενεργητική ακρόαση, μεταβείτε στη διδακτική ενότητα 2.

• 6. Τα ψηφιακά παιχνίδια ως εκπαιδευτικά εργαλεία

Έχει ήδη αναφερθεί η συνεισφορά της τεχνολογίας στην ειδική εκπαίδευση. Τα ψηφιακά παιχνίδια επίσης μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η μάθηση μέσα από το παιχνίδι είναι ένας τρόπος αποσυμπίεσης των μαθητών από τις εξαντλητικές συμβατικές μεθόδους, οι οποίες κάνουν τους μαθητές να χάνουν το ενδιαφέρον τους προς το εκάστοτε μάθημα. Η έλλειψη ενδιαφέροντος καθιστά την εκπαιδευτική διαδικασία δύσκολη και επίπονη, ειδικά για τα ΑμεΑ. Τα νέα ψηφιακά παιχνίδια έχουν βοηθήσει στη δημιουργία εναλλακτικών στρατηγικών ανάπτυξης γνωστικών δεξιοτήτων στον τομέα της Ειδικής Εκπαίδευσης. Ο κύριος παράγοντας σε ένα παιχνίδι, σχεδιασμένο να διασκεδάσει, είναι το κίνητρο. Χάρη στο κίνητρο, οι παίκτες ακολουθούν μια σειρά κανόνων και προσπαθούν να επιλύσουν ένα πρόβλημα είτε ατομικά είτε συνεργατικά, το οποίο σημαίνει ότι ψηφιακά παιχνίδια μπορούν επίσης να ενισχύσουν τις κοινωνικές δεξιότητες.

Αυτό το βίντεο αφορά το SWIFT, ένα κέντρο που παρέχει ακαδημαϊκή και συμπεριφορική υποστήριξη για την προώθηση της μάθησης και της ακαδημαϊκής επίδοσης όλων των μαθητών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με τις πιο εκτεταμένες ανάγκες. Ο διευθυντής και άλλα μέλη περιγράφουν την εργασιακή τους εμπειρία σε ένα σχολείο χωρίς αποκλεισμούς.

Το SWIFT προάγει την ισοτιμία και την αριστεία για ΟΛΑ μέσω της προώθησης πέντε βασικών τομέων για την υποστήριξη της ακαδημαϊκής και κοινωνικής μάθησης βαθμού:

• Διοικητική Ηγεσία
• Οικογενειακή και Κοινοτική Συνεργασία
• Πλαίσιο για την Εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς
• Δομή και πρακτική πολιτικής χωρίς αποκλεισμούς.
• Πολυεπίπεδα συστήματα υποστήριξης

Τομείς και δυνατότητες SWIFT στο Henderson School

Το Ίδρυμα «Θεοτόκος» (σημασία στα ελληνικά: Μητέρα του Θεού) είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που λειτουργεί ομαλά από το 1963, στο Ίλιον (περιοχή/ προάστιο της Αθήνας). Παρέχει ειδική εκπαίδευση σε παιδιά από 2.5 έως 5 ετών και σε εφήβους από 14-20 ετών, με αναπτυξιακή ανωριμότητα, διαταραχές διανοητικής ανάπτυξης και διαταραχές αυτιστικού φάσματος. Παρέχει επίσης επαγγελματική κατάρτιση και επαγγελματική αποκατάσταση σε νεαρούς ενήλικες ηλικίας 20-35 ετών, υποστηρίζει το οικογενειακό τους περιβάλλον και παρεμβαίνει όταν είναι απαραίτητο. Έχει εξυπηρετήσει και υποστηρίξει περισσότερα από 5,000 άτομα κατά τη διάρκεια των 52 ετών λειτουργίας του. Σήμερα, 370 παιδιά και νέοι παρευρίσκονται εκεί καθημερινά, εκ των οποίων περίπου 60 είναι άποροι ή ακόμη και ανασφάλιστοι και υποστηρίζονται από προγράμματα, πρότυπα για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Το Ίδρυμα απασχολεί 93 υπαλλήλους (επιστημονικό, διοικητικό και υποστηρικτικό προσωπικό). Το όραμά του είναι το ίδρυμα να μετατραπεί σε πρότυπο Ίδρυμα Αξιολόγησης, Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης, στην Ελλάδα και την Ευρώπη παίζοντας ουσιαστικό ρόλο στη δημιουργία ενός κόσμου όπου άτομα με διανοητικές αναπτυξιακές διαταραχές και διαταραχές αυτιστικού φάσματος θα έχουν ίσα δικαιώματα στη ζωή και στην εργασία. Η αποστολή του είναι η προετοιμασία παιδιών και νέων με ψυχικές αναπτυξιακές διαταραχές και διαταραχές αυτιστικού φάσματος ώστε να είναι σε θέση να ζήσουν, να εργαστούν και να συμμετάσχουν στην καθημερινή κοινωνική ζωή με συνεχή βελτίωση, καινοτόμες προσεγγίσεις και συνεχή προσαρμογή εξειδικευμένων προγραμμάτων. Σε ένα περιβάλλον συνεργασίας και αφοσίωσης, η Διοίκηση, το προσωπικό, η ένωση «Φίλοι της Θεοτόκου», οι γονείς και οι σύλλογοι γονέων και εργαζομένων, παρέχουν μαζί υπηρεσίες που σέβονται, ενσωματώνουν και διασφαλίζουν ίση συμμετοχή στην εκπαίδευση, την κοινότητα και την εργασία των ατόμων με διανοητική καθυστέρηση και διαταραχές αυτιστικού φάσματος.

Στην εκπαίδευση όπως και στη ζωή, υπάρχουν πολλοί τύποι διαφορετικότητας, τους οποίους όλοι οι εκπαιδευτικοί πρέπει σταδιακά να αρχίζουν να αποδέχονται, αλλά και να προστατεύουν. Το θέμα της πρώτης ενότητας είναι η σημασία των παιδαγωγικών προσεγγίσεων για την επίτευξη της ένταξης των μαθητών με αναπηρία. Υπάρχουν πολλές καινοτόμες πρακτικές που μπορούν να εφαρμοστούν στα τρέχοντα παγκόσμια εκπαιδευτικά συστήματα, προκειμένου να αναβαθμίσουν βήμα-βήμα την ποιότητα της εκπαίδευσης των ΑμεΑ και να συμβάλλουν στη διεκδίκηση ίσων ευκαιριών από μέρους τους. Παράλληλα, υπάρχει και η προσέγγιση του Καθολικού Σχεδιασμού Μάθησης (UDL), ένα σύγχρονο και ευέλικτο μοντέλο διδασκαλίας βασισμένο σε ειδικές οδηγίες και βασικές αρχές και μεθόδους, σχεδιασμένο για μαθητές με διαφορετικές ανάγκες, πολιτιστικό υπόβαθρο, ενδιαφέροντα και γλώσσες ή μαθησιακές ικανότητες, που φοιτούν στην ίδια τάξη. Οι εν λόγω παιδαγωγικές πρακτικές τυγχάνουν εφαρμογών τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες με αναπηρίες. Μπορούν μάλιστα να λάβουν χώρα σε συμβατικά περιβάλλοντα μάθησης (λ.χ. σχολεία) αλλά και σε άτυπα. Τέτοιες προσπάθειες ενδέχεται να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην επαγγελματική εξέλιξη των ΑμεΑ.

Επικοινωνία με PwDs: Active Listening & Empathy ♦

Περιγραφή
Αυτή η σύντομη παρουσίαση παρουσιάζει εν συντομία τις απαραίτητες δεξιότητες που ένας εκπαιδευτικός πρέπει να αναπτύξει προκειμένου να επικοινωνήσει αποτελεσματικά με ΑμεΑ: Επικοινωνία: ορίζοντας το πεδίο <p>• Δεξιότητες επικοινωνίας <p>• Σημαντικές δεξιότητες παροχής συμβουλών στην επικοινωνία με ΑμεΑ: 1. Ενεργός ακρόαση 2. Ενσυναίσθηση 

ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Η ΑΚΡΟΑΣΗ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ♦

Περιγραφή

Ένα σημαντικό ζήτημα κατά τη συζήτηση «αναπηρία και επικοινωνία» είναι η ανάπτυξη αποτελεσματικής επικοινωνίας. Βελτίωση της ποιότητας ζωής των ΑμεΑ σημαίνει καλύτερη μεταφορά πληροφοριών και, ουσιαστικά, καλύτερη ακρόαση – βελτιωμένες δεξιότητες και τη χρήση τους.

Επαναπροσδιορισμός της αναπηρίας και της χωρίς αποκλεισμούς εκπαίδευσης | Γιαν Γουίλσον | TEDxUniversityofTulsa ♦

Περιγραφή

Κάθε άτομο είναι μοναδικό και έχει διαφορετικές δεξιότητες, οπότε γιατί οι μαθητές διδάσκονται με τον ίδιο τρόπο; Ο Jan Wilson διερευνά τις δυνατότητες ενός καθολικού σχεδιασμού για μάθηση και πώς μπορεί να ωφεληθεί κάθε άτομο.

• Μια βασική δεξιότητα επικοινωνίας, η οποία απαιτεί τη συγκέντρωση και την αμέριστη προσοχή προς τον ακροατή/τρια, καθώς και την αμοιβαία λήψη και παροχή πληροφοριών. <p> https://www.mindtools.com/CommSkll/ActiveListening.htm (20 / 11 / 2020)

• Αυστραλιανή Ομοσπονδία Οργανώσεων Αναπηρίας (2020) Επικοινωνία με άτομα με ειδικές ανάγκες. Ανακτώνται από https://www.afdo.org.au/resource-communication-with-people-with-disabilities/ (18 / 11 / 2020)

• Οδηγίες CAST, Universal Design for Learning. Ανακτώνται από http://www.cast.org/impact/universal-design-for-learning-udl (28 / 11 / 2020)

• Τσουάουνγκο Μ. Παράγοντες που επηρεάζουν την ένταξη/ εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς. Ανακτώνται από https://www.academia.edu/39288181/FACTORS_AFFECTING_INCLUSION_INCLUSIVE_EDUCATION 

• Τμήμα Εκπαίδευσης και Δεξιότητες που δημιουργούν ευκαιρίες, απελευθερώνουν δυνατότητες, επιτυγχάνουν αριστεία (2004) Στρατηγικές διδασκαλίας και προσεγγίσεις για μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες: Μελέτη πεδίου εφαρμογής. Ανακτώνται από https://dera.ioe.ac.uk/6059/1/RR516.pdf 

• Επισκόπηση αναπηρίας και υγείας <p> https://www.cdc.gov/ncbddd/disabilityandhealth/disability.html (20 / 11 / 2020)

• Ευρωπαϊκός Οργανισμός για Ειδικές Ανάγκες και Εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς, 2020, Περιπτωσιολογικές μελέτες για τη Συμπεριληπτική Εκπαίδευση στη Δράση Ανακτώνται από  https://www.european-agency.org/news/inclusive-education-action-case-studies-1 (19 / 11 / 2020)

• Flipgrid https://info.flipgrid.com/ (26 / 01 / 2021)

• Εστίαση στο Πρόγραμμα: Η Ευαισθητοποίηση για την Αναπηρία εφαρμόζεται με επιτυχία στα σχολεία της Ελλάδας από το 2009 <p> https://www.inclusive-education-in-action.org/case-study/focus-person-disability-awareness-programme-successfully-implemented-schools-greece-2009  (21 / 11 / 2020)

• Gandolfi E. & Calabria K. (2018) Digitalηφιακά Παιχνίδια για Ειδικές Ανάγκες. Ειδικές ανάγκες για ψηφιακά παιχνίδια. Ανακτώνται από https://www.gamejournal.it/07_gandolfi-calabria-ferdig/?fbclid=IwAR0Vb74XRn2D29524HsYfx8T79BypR44488aWdrMUKGJyVs41NhlckccKbU 

• Εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς - Συμπεριλάβετε την καμπάνια Vidya - Βίντεο κοινωνικής αιτίας https://www.youtube.com/watch?v=3pl1NrRruRA

• Lee S. & Devaux A. (2020) Οι πέντε κοινοί μύθοι για τη συνεκπαίδευση. Ανακτώνται από https://www.rand.org/blog/2020/06/the-five-common-myths-about-inclusive-education.html (20 / 11 / 2020)

• Lewis, C. (2015) Πώς μια συμπεριληπτική διδακτική εμπειρία άλλαξε τη ζωή μου, Think Inclusive. Ανακτώνται από https://www.thinkinclusive.us/how-an-inclusive-teaching-experience-changed-my-life/ (28 / 01 / 2021)

• Εκπαίδευση Manitoba (2010) Σχεδιασμός για ειδικό μαθητή Εγχειρίδιο για την ανάπτυξη και εφαρμογή ατομικών εκπαιδευτικών σχεδίων (ΙΕΠ). Ανακτώνται από https://www.edu.gov.mb.ca/k12/specedu/iep/pdf/planning/student_specific_planning.pdf 

• Mariani, B., Meakim, C. & Smeltzer, CS, (2017) Επικοινωνία με Άτομα με Αναπηρία. Ανακτώνται από http://www.nln.org/professional-development-programs/teaching-resources/ace-d/additional-resources/communicating-with-people-with-disabilities (22 / 11 / 2020)

• Παντελιάδου, Σ. & Φιλιππάτου, Δ., (2013) διαφοροποιημένη διδασκαλία: θεωρητικές προσεγγίσεις και εκπαιδευτικές πρακτικέςΤο Αθήνα, Πεδίο

• Purcell, E. (2018) 10 διασκεδαστικές εφαρμογές παιχνιδιών και δραστηριοτήτων για άτομα με ειδικές ανάγκες, Ορίζοντες αναπηρίας. Ανακτώνται από https://disabilityhorizons.com/2018/05/10-fun-accessible-game-and-activity-apps/ (28 / 01 / 2021)

• Rose D. & Hasselbring, ST (2005) Υποβοηθητική τεχνολογία και καθολικός σχεδιασμός για μάθηση: δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ανακτώνται από

https://www.researchgate.net/publication/265116505_Assistive_Technology_and_Universal_Design_for_Learning_Two_Sides_of_the_Same_Coin_Two_Roles_for_Technology_Assistive_Technology_and_Universal_Design_for_Learning (22 / 11 / 2020)

• Τομείς και δυνατότητες SWIFT στο Henderson School https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=NRR67_osT-Q&feature=emb_logo (24 / 01 / 2021)

• Teed, R., McDaris, J. & Roseth, C.  Συνεργατική Μάθηση, Παιδαγωγική σε δράση- Η πύλη SERC για εκπαιδευτικούς. Ανακτώνται από https://serc.carleton.edu/sp/library/cooperative/index.html (28 / 01 / 2021)

• Foundationδρυμα Θεοτόκου <p> http://www.theotokos.gr/theotokos?fbclid=IwAR0EGw-jImgtaIWy987DnGWdL113L34gNlVqqGsyljYe-8Fjv6TLR5YPyKw (25 / 11 / 2020)

• Tomlinson CA (επιμ.). (2017) Πώς να διαφοροποιήσετε τη διδασκαλία σε ακαδημαϊκά διαφορετικές αίθουσες διδασκαλίας, Ανακτώνται από  http://www.ascd.org/publications/books/117032/chapters/What-Differentiated-Instruction-Is%E2%80%94and-Isn%27t.aspx (25 / 11 / 2020)

• Tomlinson, CA (2001). Πώς να διαφοροποιήσετε τη διδασκαλία στις τάξεις μικτής ικανότητας (2^nd επιμ.). Αλεξάνδρεια, VA: ASCD. 

• Tomlinson, CA, & Moon, TR (2013). Αξιολόγηση και επιτυχία μαθητών σε διαφοροποιημένη τάξη. Αλεξάνδρεια, VA: ASCD. 

• Ηνωμένα Έθνη, Τμήμα Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων (2020) Ορισμοί. 

Ανακτώνται από https://www.un.org/development/desa/disabilities/convention-on-the-rights-of-persons-with-disabilities/article-2-definitions.html

• Εκπαιδευτικός Επιστημονικός και Πολιτιστικός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών, Ινστιτούτο Δια Βίου Μάθησης (2017). Ένας οδηγός για τη διασφάλιση της ένταξης και της ισότητας στην εκπαίδευση, Ανακτώνται από https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000248254 (19 / 11 / 2020)

• https://www.youtube.com/watch?v=gmGgplQkrVw

• Ποια είναι τα συστατικά της ενεργού ακρόασης; (2020) Ανακτήθηκε από: https://findanyanswer.com/what-are-the-components-of-active-listening (20 / 11 / 2020)

• Τι είναι η διαφοροποιημένη οδηγία; Παραδείγματα του τρόπου διαφοροποίησης της διδασκαλίας στην τάξη. (2020) Ανακτήθηκε από: https://resilienteducator.com/classroom-resources/examples-of-differentiated-instruction/ (21 / 11 / 2020)

• Τι είναι η ένταξη και γιατί είναι σημαντική; <p> https://iris.peabody.vanderbilt.edu/module/inc/cresource/q1/p02/ (22 / 11 / 2020)

• Τι είναι το UDL  https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=iY9PecIWcWE (28 / 01 / 2021)

• 5 Παραδείγματα καθολικού σχεδιασμού για μάθηση στην τάξη (2020) Ανακτήθηκε από:

 https://www.understood.org/en/learning-thinking-differences/treatments-approaches/educational-strategies/5-examples-of-universal-design-for-learning-in-the-classroom (20 / 11 / 2020)